Dat je er gewoon even bent

Is dat niet alles wat een kind soms nodig heeft?

Na een dag vol prikkels..​​​​​​​​
Gewoon even een knuffel om te ontladen.​​​​​​​​
​​​​​​​​
Gewoon even de dag en alle emoties verwerken​​​​​​​​
Veilig in de armen van je papa of mama​​​​​​​​
​​​​​​​​
Uit liefde wil je het waarschijnlijk vaak meteen ‘allemaal’ ​​​​​​​​
voor hem of haar oplossen. Zodat hij/zij altijd gelukkig is.​​​​​​​​
​​​​​​​​
Maar soms hoeft er misschien even helemaal niks opgelost te worden…​​​​​​​​
Is een knuffel of een luisterend oor gewoon even genoeg.​​​​​​​​
​​​​​​​​
Soms is alles wat een kind nodig heeft waarschijnlijk niet veel meer dan​​​​​​​​
​​​​​​​​
Oprechte aandacht & een moment van verbinding. ​​​​​​​​
​​​​​​​​
—​​​​​​​​
​​​​​​​​
Geldt dit stiekem niet voor ons als volwassene vaak ook?​​​​​​​​
Dat we er soms even genoeg aan hebben ‘gewoon’ gehoord & gezien te worden.​​​​​​​​
Even die verbinding en dat luisterende oor, zonder dat iemand meteen alles voor je hoeft op te lossen?​​​​​​​​